Είμαστε τελικά η γενιά του Burnout;

Στις μέρες μας ακούμε όλο και πιο συχνά τον όρο burnout (επαγγελματική εξουθένωση). Τι είναι όμως ακριβώς και πώς εμφανίζεται;

Το burnout είναι μια κατάσταση συναισθηματικής, σωματικής και ψυχικής εξουθένωσης που προκαλείται από έντονο και μακροχρόνιο στρες. Ξαφνικά νιώθουμε ότι στερεύουν οι δυνάμεις μας και δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας. Έτσι σταδιακά η απόδοσή μας μειώνεται και νιώθουμε ότι δεν έχουμε τίποτε παραπάνω να δώσουμε.

Αισθανόμαστε κόπωση, έχουμε πιο συχνά πονοκεφάλους, αρρωσταίνουμε πιο εύκολα και παρατηρούμε αλλαγές στην όρεξή μας. Χάνουμε τα κίνητρά μας, νιώθουμε αποτυχημένοι, απογοητευμένοι και αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας.

Τρέχουμε όλη την ημέρα για να προλάβουμε να κάνουμε τα πάντα και δεν έχουμε καθόλου χρόνο για τον εαυτό μας, και εννοώ ποιοτικό χρόνο. Δουλεύουμε ατελείωτες ώρες , έχουμε μεγάλες απαιτήσεις από τον εαυτό μας, αναλαμβάνουμε πολλές υποχρεώσεις, είμαστε τελειομανείς, δεν κοιμόμαστε καλά και έτσι ξαφνικά ένα πρωί δεν μπορούμε ούτε να κουνηθούμε. Το σώμα μας στέλνει σημάδια αλλά εμείς τα αμελούμε επιμελώς και αυτά με τον καιρό συσσωρεύονται. 

Πολλές φορές όταν φτάνουμε σε αυτό το σημείο προσπαθούμε να ξεπεράσουμε την εξουθένωση πιέζοντας τον εαυτό μας όμως αυτό οδηγεί σε μεγαλύτερη σωματική και ψυχική βλάβη.
Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι ένα διάλειμμα , να δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας ώστε να αναρρώσει και να προχωρήσουμε στις απαραίτητες αλλαγές στον τρόπο ζωής ώστε να βελτιωθούν τα πράγματα. Καλό είναι κατά καιρούς να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να νιώθει όλα τα συναισθήματα και να μην καταπιεζόμαστε συνεχώς να νιώθουμε τέλεια, θα έρθουν και στιγμές που δεν θα είμαστε καλά και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Καμιά φορά έτσι παίρνουμε το χρόνο που χρειαζόμαστε για να βρούμε την ισορροπία στη ζωή μας , να αξιολογήσουμε τις προτεραιότητές μας και να δούμε τι πραγματικά έχει αξία.Να θυμάστε πάντα ότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και μπορεί να βιώνει τα πράγματα τελείως διαφορετικά για αυτό καλό θα ήταν πάντα να ζητάτε τη γνώμη του γιατρού σας αν νιώθετε έτσι.
Τελικά οι γρήγοροι ρυθμοί της ζωής μας παρασύρουν αλλά φρόνιμο θα ήταν να πατάμε φρένο.

Ποια είναι η δική σας άποψη για όλα αυτά;